:)

İnsan mutlu olduğunda yazı yazmak ne kadar zor hale geliyor unutmuşum. Kafa karıştıran bir şey yok, dert yok, bunalım depresyon yok… Hep güzel şeyler var. Hayatımda güzel insanlar, kariyer yolumda güzel adımlar, içimde etrafa saçılan koca bir mutluluk var.

Suratımdaki aptal gülümsemeyi silemiyorum. Silmek de istemiyorum. Eğitmen telefona bakarken sırıttığımı görebilir, müdür ekrana bakarken bende bir cinlik fark edebilir, annem erkenden yatıp sonra uyumadığımı anlayabilir, mühim değil 🙂

Mutluyum. “Hayalperest.im” demedim boşuna… Hayal ettiğim, 2011’den dilediğim her şey gerçek şimdi. Her şey berrak, pürüzsüz, canlı…

Sizin için de diledim aynılarını…

Sizi seviyorum…

Not: Biliyorum, “Gönderilmemiş Mektuplar” okumak istiyorsunuz. Bırakın tadını çıkarayım bugünlerin, şımarayım. Emin olun tekrar okuyacaksınız yazımış ama bir türlü gönderilmemiş mektupları…