Bu haftasonu 2 günlüğüne de olsa İstanbul’a kaçıyorum. Ankara’dan sıkılmış ve bi hayli yorgundum bu sıralar. Her ne kadar yorucu olsa dacanlandıracak bu küçük kaçamak beni…
Ah, evet yine hayallerim var… Hep hile yaptım bugüne kadar. Her doğumgünümde, her fal baktıırdığımda, yüzüme düşen her kirpiğimde “Tut bi dilek!” dediklerinde, “Mutlu ve huzurlu olayım” dedim. Evet hile yaptım. Mutlu ve huzurlu olabilmem için istediğim şeylerin zaten gerçekleşmesi gerekiyordu 🙂
İstanbul’dan “Bir dilek tut!”a nasıl geldik bilmiyorum. Sanırım istediğim şeylerin teker teker gerçekleştiği hissindeyim. Mutluyum, zaman zaman da huzurlu… Huzurumun ve mutluğuğumun kalıcı olmak yolunda ilerlediği düşüncesindeyim. Hele bir gerçekleşsin, Size söz! Bütün dilek haklarımı “Bir şey istemiyorum, yeter ki hiçbir şey değişmesin!” dene yana kullanacağım.
Bu defa bu yazıyı yazarken bir sürü insan karşımda söylediklerimi dinleiyor ve arada bir kafa sallayıp bana hak veriyor gibi hissettim. Eğer ordaysanız, bir ses edin 😉
Öpücükler! 🙂
Yorum Yok