Ne gariptir ki tüm gece seni gördüm rüyamda…
Sandın ki içim acımadı, acımıyor. Sandın ki gitmek kolay olan… Kollarında olmak varken tek başına üşümenin neresi kolay? Aklımda fikrimdeyken, sesini dahi duyamamanın neresi kolay? Ama seninle olmak da kolay değil sevgili.
Ne yaşadığını biliyorsun da neler yaşattığından haberin yok… Her an gözlerine bakıp “Hala istiyor mu?” diye düşünmek zor… “Acaba bittiği gün bugün mü?” diye meraklanmak zor… “Bir gün bitecek, bir gün itemeyecek, bir gün canına tak edecek”… O “bir gün” ne zaman gelecek diyeeli yüreğinde beklemek zor…
“1, 2’den küçük. Gel hiç başlamayalım bu işilkiye, şimdi sadece ben üzülürüm, sonra ikimiz birden yanarız” demiştin..Dinlemedim sevgili… Şimdi 2 olmak zor…
2 Şubat 2010 – Şehnaz Baykuş
Yorum Yok