Bazen hayatın bir türlü denk gelmeyen zamanlar bütünü olduğunu düşünüyor musunuz siz de? Hep birbirine geç kalmakla erken gelmek arasında dolanıp asla tam vaktinde bir arada olamadığınızı hissediyor musunuz? Ömrünüz beklemekle mi geçiyor yoksa…
-
-
Hiç saatlerce bir menekşenin karşısına geçip ağladın mı? Ona “Gitme!” diye yalvardın mı? Hayatındaki herkesin teker teker yok olduğu hissi sana acı verdi mi? Boğazına düğümlenen kelimeleri haykıramamanın çaresizliğini hissettin mi? Koca bir karanlıkta…
-
Gittin… Bir zaman yastığına gömdüm başımı Teninin kokusunu çektim içime Önce kokun gitti yastığından Sonra da yastığın, kokunu salan… Gittin… Kıyafetlerine sarılarak uyudum her gece Hayaline daldım saatlerce, günlerce Önce sen gittin evlerden odalardan…
-
“Kaldırıp atmak da, mülk edinmeye çalışmak da kendilerini eşyaların sahibi zannedenlere mahsustur. Oysa sahipleri değil, sadece hikayeleri vardır eşyaların. Ve zaman zaman bu hikayeler, onlara bulaşan bu insanlara sahip olur…” İlkokuldan kalma küçük kalemlerimi…
-
Her şeyin sonuna geliyoruz yavaş yavaş… Mutlu bir son bekliyoruz…. “Bir son gelecekse bari mutlu bi son olsun” diyoruz… Umut içimizde… Umut geleceğe dair… Gelecek belirsiz… Bütün bu belirsizlik içinde umut etmek git gide…
-
Efendiiiimmmm 🙂 uzun bir aradan sonra “İz Bırakan Kitap Cümleleri” etiketine yazacak bir şeyimiz çıktı 🙂 Sevgili Roman Karakteri (ki aldığı bu ismi çok seviyorum :)) önce yeni blogumuzu tebrik etmiiiş sonra da bizi…
-
Hayatınızın en önemli parçalarından biri haline gelmişse ve bir zaman sonra asla yanınızda, yakınızda olmayacaksa bir insan, ne hissedersiniz? Annem “Göreceğiz” dedi, “Gidenler sonra neye dönüşüyor göreceğiz.” O bu cümleyi sarfettiğinden beri düşünüyorum. Sahi…
-
Bekledim… Gelmedin… “Gelmeyeceğim. Lütfen bekleme.” demene rağmen bekledim… İçimdeki umudu söndürmedim… Ben bütün zamanlarımız boyunca senin sevgine kendi sevgimden daha çok güvenmiştim. Ama sen gidebildin… Beni bırakıp tek başıma… Gidebildin… Sensizdim… Yalnızdım… Mutsuzdum… Gelmedin……
-
Dün gece seni gördüm rüyamda…Gidişini gördüm, apansız, ansız… Sonra geçen yılları, çektiğim acıları, seni arayışımı gördüm. Buldum seni! Onca yıldan sonra buldum. Ne saçında bir aşk vardı fazladan, ne de yüzünde bir kırışık… Ağlamaklı…
-
Uzuuuuuuun zamandır spor merkezi maceralarımı yazmadığımın farkındayım, çünkü uzuuuuuuuun zamandır doğru dürüst gitmiyordum 🙂 Vizeler araya girince biraz da “Ders çalışmam lazım!” diyip ama çalışmadan, her şeyi son güne bırakarak spor merkezine yaklaşık 3…