“Ne hasta bekler sabahı
Ne taze ölüyü mezar
Ne de şeytan bir günahı
Seni beklediğim kadar”
Ne taze ölüyü mezar
Ne de şeytan bir günahı
Seni beklediğim kadar”
Tam ben bu dizelere kapılıp beklememeye başlamışken… İçimdeki umut sönmeye yüz tutmuşkan… Hayal kurmak yerine an be an çoğalan hayal kırıklıklarımı bi faraş ile süpürmeye çalışırken…
“Geçti istemem gelmeni
Yokluğunda buldum seni
Bırak vehmimde gölgeni
Gelme artık neye yarar.”
(Necip Fazıl)
Dememe yakın…
Sen geldin sevgili…
Sıcaktın, özlemiştin, özveriliydin üstelik… Yüzüme haftalardır uğramayan içten bir gülücük yerleşti. Birinin söyledikleri için yapmacık bir sevinç değildi gösterdiğim, içimden taşandı. Haftalardır insan olmanın gereklerinden olduğunu unuttuğum heyecan kalbimin kanatlarını çırpmasına yol açtı..
İçimden samimiyet taştı. Sevgi, ilgi… Yapmacıksız duygular yaşadım.
Tekrar hoşgeldin sevgili…
Bendesin hala, şaşırma… Hoşgeldin…
15 Kasım 2009 – Şehnaz Baykuş
Yorum Yok