Yıllardır sorulan bir soru vardır hani, şimdi kendime sorduğum: “Gitmek mi daha zor, kalmak mı?”
Ölümü düşündüm yine, ölümümü.. Gidişini sonra, ardından kalışımı…
“Gitsem” dedim…
“Gitmese kalsa..” dedim…
“Gitse?” “Kalırım” dedim…
Düşündüm sevgili.. Gidişinin ardında kalabilmenin nasıl mümkün olacağını düşündüm. Gitmesen kalmaya ne kadar dayanabileceğini… Giden ben iken seni durdurmaya gücümün yetip yetmeyceğini düündüm sonra…
Sustum… Sen gitsen bir ömür susacağımı düşündüm…
Madem gitmeyi bu kadar istiyorsun, git… Ama bil ki her şey yarım…
Bir bebeğin babasının yokluğunu hissedip ansızın ağlaması gibi, bir eşin yanındakinin kıymetii bilmediğini anlaması gibi, bir sevgilinin bir ömür yüreğindeki derin yarayla yaşaması gibi… Yaşamak artık yarım…
Gidişin bencillik demek.. Belki de bugüne kadar hakettiğin en büyük ödül bencil olmak…
Kal diye değil, bil diye…
Madem gitmeyi bu kadar istiyorsun, git… Ama bil ki her şey yarım…
Sen gidince hatırlayacağım bana söylediğin her bir cümleyi… “Rakı bu, extacy değil ki cesaret versin” deyişini mesela 🙂 Bir çok şeyini özleyeceğim…
Kitapçıdaki kıza kur yapmak için “Yokluğumda çok kitap okundu mu?” diye soracağını söylediğini… Ve anında hatırlayacağım bu cümleyi duyduğumda inceden yüreğime oturan kıskançlığı…
“İçinde kinaye olmayan bir yazı yazmak istiyorum” dediğimde bana dönüp “Baştan belli, barındıracak” demeni sağlayan ince zekanı…
Avlu’yu…
Prenses’i ve Kral’ı…
3 kelimeyi…
En süpersonik’i…
Sen yine seni sev’i….
“İstediğin kadar gidebilirsin. Geldiğinde beni seni beklerken bulacaksın. Ama döndüğünde çok şey kaybetmiş bir adam olacak karşında. İstediğin kadar gidebilirsin ama sensiz her dakika ölen bir adamı belki gelişin bile diriltemez” demiştin… Sahi öyle mi?
3 Yorum
sabır ne demek zevkle:)
yazıların gerçekten süper
Teşekkürler yakamoz 🙂 Sabırla okyorsun beni 🙂
Kal diye değil, bil diye…
Madem gitmeyi bu kadar istiyorsun, git… Ama bil ki her şey yarım…
ne zaman bir bütün olur acaba bu yarım:(
paylaştığın için teşekkür ederim